کند او چون که مردان را شفاعت 

زنان بینند از زهرا شفاعت

همان زهرا که حیدر را ضجیعه است

خدای فرد اکبر را ودیعه است

همان ذاتی که در شأن وکرامت   

مقامش نیست کمتر از امامت

همان شخصی که گر چه جنس زن بود   

ولی در فضل کفو بوالحسن بود

نمی فرمود حق گر خلق حیدر 

نبود او را زمردان کفو و همسر

 به سر وجهر عالم عالمه اوست 

مراد از فاتحه وخاتمه اوست

خداوند مبین را مظهر است او

سرور سینه ی پیغمبر است او

جلال ذوالجلالی ظاهر از وی 

صفای مصطفایی زاهر از وی

زنور پاک یزدان قطعه هست او 

نبی هاشمی را بضعه هست او

کسی کز مهر او دلشاد باشد   

اگر محبوس بود آزاد باشد

زحبّش هر که دل را ساخت سرشار   

برایش کنج زندان است گلزار

به عشقش بسته ام چون از ازل عهد

به کامم تلخی حبس است چون شهد