به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، «.....دفاع مقدس یکی از عقلانی‌ترین حوادث ملّت ایران بود. بعضی‌ها با استناد به یک خطایی که در یک بخشی انجام گرفته یا یک جمعی انجام داده‌اند، مجموعه‌ی دفاع مقدس را به بی‌تدبیری متّهم می‌کنند؛ ابداً این جور نیست؛ دفاع مقدس از اوّل تا آخر مدبّرانه و عُقلائی بود.
حتّی قبول قطعنامه هم در پایان کار، در آن شرایط که امام از آن تعبیر کردند به نوشیدن جام زهر، این هم مدبّرانه بود. در آن مقطع، این کار، کار مدبّرانه‌ای بود، باید انجام می‌گرفت. اگر مدبّرانه نبود، اگر عاقلانه نبود، امام انجام نمی‌داد. ما از نزدیک شاهد بودیم و می‌دیدیم که چه دارد می‌گذرد؛ کار، بسیار عاقلانه بود. بنابراین، از اوّل تا آخر، مسئله‌ی دفاع مقدّس یک پدیده‌ی عُقلایی و یکی از عقلانی‌ترین حرکات ملّت ایران بود و تحریف‌ها را در این مورد بایستی مراقب بود......»
این فرازی از فرمایشات مقام معظم رهبری در 31 شهریورماه سال 1399 در دیدار با شرکت‌کنندگان در آئین تجلیل از پیشکسوتان دفاع مقدس است که در چهلمین سالگرد حمله عراق به کشورمان مطرح کرده‌اند.
خبرگزاری تسنیم در گفت‌وگو با صاحب‌نظران، فرماندهان و رزمندگان دفاع مقدس تلاش می‌کند؛ ابعاد جدیدی از ابتکارات و راهبردهای الهی حضرت امام خمینی (ره) در سال‌های دفاع مقدس را بیان و در خصوص تصمیمات سراسر عقلانی و الهی آن روزها صحبت کند که مبادا توسط بداندیشان، این دوران سراسر افتخار ملت ایران تحریف شود.
* امام خمینی(ره) را به خوبی نشناختیم/ شیوه بنیانگذار انقلاب اسلامی همانند اهل بیت(علیهم‌السلام) است
حمیدرضا فراهانی نویسنده و پژوهشگر دفاع مقدس در گفتگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، شناخت حضرت امام(ره) و عقلانیت ایشان در دفاع مقدس را امری سخت و دشوار خواند و تصریح کرد: سیره امام خمینی(ره) نقطه‌ای نیست، همانند سیره ائمه معصومین(علیهم السلام) یک متد و یا یک شیوه است. چراکه باید خود حضرت امام را به درستی شناخت تا بتوانیم سیره ایشان را نیز تعبیر و تفسیر صحیح، جامع و مانع کنیم.
وی افزود: حضرت امام خمینی(ره) را هرکسی با نگاه خود تعبیر و تفسیر می‌کند، یعنی برخی با توجه به شناخت ایشان، به موضوع جنگ، برخی به موضوع مبارزات انقلابی و برخی دیگر از بعد انقلاب اسلامی، یا به ابعاد دیگری چون عرفان، فلسفه و... حتی فقه سیاسی و حکومتی بررسی می‌کنند. لذا ما معمولا رویکرد حضرت امام خمینی(ره) را به طور کامل بررسی نمی‌کنیم، یعنی تحلیل صحیحی از ایشان ارائه نمی‌کنیم ؛چراکه هرکسی از نگاه خودش به ایشان نگاه می‌کند.
این نویسنده دفاع مقدس با اشاره به سخنان مختلف حضرت امام خمینی(ره) در دیدار با شخصیت‌های مختلف، یادآور شد: برای مثال زمانی که حضرت امام خمینی(ره) را با شدت و حدت در مواجه با جنگ می‌بینیم؛ با نگاه کوتاه‌بینی خود فکر می‌کنیم، ایشان فقط دغدغه پیروزی در جنگ دارند، در صورتی که به گفته ی ایشان ما ادای تکلیف می‌کنیم و نتیجه فرع آن است یا در مواجه با مسائل سیاسی و..... به گونه ای دیگر.
* امام خمینی(ره) را باید در سطوح مختلف تحلیل و بررسی کرد/ سخنرانی‌های امام باعث آرامش مردم بود
این پژوهشگر دفاع مقدس با بیان اینکه ایشان در هر زمان و فضا متناسب با همان شرائط تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری عقلانی می‌گرفتندتصریح کرد: اگر دغدغه امام فقط جنگ بود، می‌بایست پس از فتح خرمشهر یا پایان جنگ تصمیم بر تداوم جنگ می‌گرفتند، در صورتی‌که چنین نبود.گاهی به دلیل ایجاد انگیزه و حفظ روحیه سلحشوری رزمنده‌ها و هیمنه آنها گونه‌ای تصمیم گرفته و گاهی در فضای منطقه‌ای و بین‌المللی و تعامل با آنها گونه‌ای؛ و این جمع اضداد در نوع برخورد در سطوح مختلف قابل تحلیل هست.
فراهانی با تاکید براینکه حضرت امام خمینی(ره) را باید در سطوح مختلف تحلیل و بررسی کرد، افزود: ایشان در سخنرانی پس از حمله سراسری و تجاوز رژیم بعث فرمودند که دزدی آمد و چندتا سنگ انداخت و رفت، این فرمایش حضرت امام (ره) اوج عقلانیت در مواجهه با این خطر است، که مردم را در آن وضعیت بحرانی به لحاظ جنبه روانی آرام کرد؛ چراکه کشوری که در اوایل انقلاب و با وجود بحران‌های متعدد این‌چنین مورد هجوم عراق که از حمایت‌های مالی اقتصادی سیاسی و تجهیزاتی جهان قرار گرفت، اما با سخن ایشان مردم آرامش خود را حفظ کردند و به میدان حق علیه باطل شتافتند.
* آینده‌نگری امام خمینی(ره) در سطوح مختلف مشهود بود/عملیات‌های محدود؛ ابتکار پیرجماران بود
وی به سخنان حضرت امام خمینی(ره) در خصوص آزادسازی حصر آبادان اشاره کرد و گفت: نگاه عمیق و با تدبیر امام به موضوعات مختلف نمایان است. در همین ماجرای آبادان اگر ایشان آگاهانه وارد نمی‌شدند و دستور شکستن حصر آبادان را صادر نمی‌کردند، شاید علاوه بر اینکه دشمن پیشروی بیشتری می‌کرد، آزادسازی خرمشهر هم در پس آن میسر نمی‌شد. این فرمایش حضرت امام و شکستن حصر آبادان از دیگر رهنمودهای کلان جنگی و عفلانی بود.
این پژوهشگر دفاع مقدس ادامه داد: عقلانیت امام خمینی(ره) در دفاع مقدس، فقط استراتژی جنگ و مسائل حساس منطقه و بین‌الملل نبود، بلکه استراتژی خرد و در سطح عملیاتی هم بود. از جمله تاکید بر اجرای عملیات‌های کوچک، که بعدها به عملیات‌های محدود معروف شد. دلیلش این بود که با این عملیات‌های کوچک اجازه نمی‌دادیم بعثی‌ها خودشان را تجهیز کنند
این پیشکسوت دفاع مقدس به ویژگی‌های اخلاقی حضرت امام خمینی(ره) اشاره کرد و افزود: امام تدابیر نظامی و عقلانیت نظامی را به گونه‌ای بها می‌دادند که شاید از یک رهبر مذهبی چنین انتظاری نبوده باشد، مثلا در عملیات فتح‌المبین، فرماندهان به لحاظ سنگینی عملیات از ایشان درخواست استخاره می‌کنند و ایشان در جواب می‌گوید: تدبیر و فکر کردید؟ برنامه‌ریزی‌های قبلی را انجام داده‌اید؟ که در پاسخ می‌گویند: بله. بنابراین امام خمینی(ره) می‌فرمایند، بروید توکل بر خدا. یعنی ایشان اینقدر روی تدبیر فرماندهان اعتقاد و سپس اعتماد داشتند.
* سخنان امام خمینی(ره) پس از فتح خرمشهر قابل تأمل است/ چرا آتش‌بس را نمی‌پذیرفتیم؟
فراهانی با بیان اینکه نقطه‌نقطه زندگی و تصمیمات حضرت امام خمینی(ره) عقلانیت موج می‌زند، تصریح کرد: ایشان در تمامی کارها از مشاوران مختلف مشورت می‌گرفتند؛ با وجود آنکه در عملیات فتح المبین و بیت‌المقدس قریب به 40 هزار اسیر گرفتیم و به آزادسازی خرمشهر منجر شد، و یحتمل این پیروزی‌ها میرفت که فرماندهان تصمیماتی اتخاذ کنند و دور عملیات را به عمق خاک عراق بکشانند، اما ایشان می‌فرمایند اگر بناست صلح کنیم، اینجا جای آن است. این سخن امام بسیار جای تأمل دارد که چرا پس از فتح خرمشهر و هیجان و شور و شعف در جبهه ی خودی امام چنین می‌گویند.
وی یادآور شد: قبل از فتح خرمشهر، موضوع آتش‌بس در بسیاری از موارد گفته شد اما ما هیچ‌گاه نپذیرفتیم، این هم از نگاه عمیق امام نشأت می‌گیرد چراکه اگر آتش‌بس را در آن زمان می‌پذیرفتیم، رژیم بعث در خاک کشور ما بود و پس از پذیرش آتش‌بس دیگر معلوم نبود بشود آنها را از سرزمین‌مان بیرون کنیم، برای همین ایشان پس از فتح خرمشهر، موضوع صلح را (البته غیر علنی) مطرح کردند نه آتش بس.
* نگاه سیاسی و جنگی امام خمینی(ره) منطبق بر اخلاق اسلامی بود
این پیشکسوت دفاع مقدس در بخش دیگری از سخنان خود به برخی از تصمیمات امام در دفاع مقدس اشاره کرد و گفت: پس از فتح خرمشهر فرماندهان و برخی از مقامات سیاسی کشور خدمت امام رسیدند و گفتند رژیم بعث اکنون مستأصل شده و بهترین زمان برای ادامه جنگ و رفتن به داخل خاک عراق هست تا تضمینی باشد برای دفاع از مرزهای بین‌المللی، لذا در تدارک تداوم حمله و رفتن به داخل خاک عراق می‌شوند؛ ایشان پس از شنیدن توجیهات فرماندهان و مسئولین می‌فرمایند وارد خاک عراق نشوید، ولی وقتی استدلال‌های فرماندهان را می‌شنوند، امام در حد ضرورت وارد خاک عراق شدن را مجاز می‌دانند؛ اما تاکید می‌کنند به جاهایی حمله کنید که مردم نباشند یا آنجا را تخلیه کرده باشند چراکه نباید آسیبی به مردم عراق وارد شود.
فراهانی ادامه داد: امام در تمامی وضعیت‌های جنگ چه موفقیت‌ها و چه ناکامی‌ها هرگز اخلاقیات را از عقلانیت الهی جدا ندانسته و آن را در هم تنیده و توامان عنوان می‌کردند و در هیچ جایی ایشان اخلاقیات را از قدرت یا هرچیز دیگری جدا نمی‌کرد و تمام تصمیمات را بر اساس اخلاقیات اسلامی می‌گرفتند. مثلا در موشک‌باران‌ها دستور می‌دادند جاهایی را بزنید که مردم عراق در آنجا حضور نداشته باشند و یا اعلام تخلیه داده شود و...
وی با بیان اینکه رزمندگان دفاع مقدس و شهدا هم خلق و خوی امام را گرفته‌بودند، با ذکر خاطره‌ای یادآور شد: طی عملیاتی برون مرزی قرار بود پلی را در عراق منهدم کنند، یکی از خلبان‌های جمهوری اسلامی ایران با پرواز بر فراز این پل، به رغم احتمال اتمام سوخت برای بازگشت، یکی دو دور تاخیری بر منطقه زده و پس از تخلیه پل از سوی مردم، آنرا منهدم می‌کند و بر می‌گردد.
* بلوک شرق و غرب در خدمت صدام
این رزمنده دفاع مقدس در بخش دیگری از سخنان خود با بیان اینکه دو بلوک شرق و غرب و اقمارشان بطور همه‌جانبه و در تمامی ابعاد به صدام کمک می‌کردند؛ خاطر نشان کرد: علاوه بر تجهیزات مدرن غربی و شرقی، و حمایت‌های مالی و اقتصادی منطقه به صدام، و تحریم‌های همه جانبه ایران، حتی کمک‌های نیروی انسانی از کشورهای منطقه به عراق شده بود و تقریبا از 13 کشور اسیر گرفته می‌شود.در چنین اوضاع و احوالی امام همچنان اخلاق اسلامی و عقلانیت را بر پیروزی ناجوانمردانه ترجیح داده و هدایت کشور را با رهنمودهای خود به فرماندهان در دفاع مقدس ترجیح می‌دهد.
فراهانی با اشاره به اینکه بعد از والفجر8 و عملیات کربلای 5 قطعنامه‌ی 598 از سوی 5 کشور اصلی شورای امنیت سازمان ملل تهیه شد؛ افزود: این احساس خطری بود که ابرقدرت‌ها و قدرت‌های بزرگ از ادامه جنگ و پیروزی ایران نگران بوده و تنها قطعنامه‌ای بود که بوی قطعنامه می‌داد، چرا که در این قطعنامه علاوه بر اینکه رژیم بعث عراق به عنوان متجاوز شناخته شد، موضوع غرامت جنگی و مرزهای بین‌المللی و... هم در آن نهفته شده بود.
* گوشزد به موقع امام خمینی(ره) به رزمندگان دفاع مقدس
وی ادامه داداین قطعنامه در سال 65 طراحی شده بود اما بنا بر دلائلی عملیات‌های کشورمان علیه رژیم بعث ادامه داشت، و از سوی دیگر تعامل بین المللی برای جابجایی برخی از بندهای آن در دست بررسی بود. با این وجود امام که از نگاهش چیزی دور نمی‌افتد، در دهم یا یازدهم فرودین ماه سال 67 در خصوص انتخابات مجلس سوم پیامی صادر می‌کنند اما گریزی –تعجب‌آور- به موضوع دفاع مقدس دارند.
ایشان می‌فرمایند: امروز روز مقاومت است. چنان بر صدام و امریکا و استکبار غرب سیلی زنید که برق آن چشمان استکبار شرق را کور کند. امروز روز درنگ نیست. امروز روز صیقل انسانیتِ انسان‌هاست. روز جنگ است.....
درنگِ امروز فردای اسارت‌باری را به دنبال دارد. امروز باید لباس محبت دنیا را از تن بیرون نمود، و زره جهاد و مقاومت پوشید، و در افق طلیعه فجر تا ظهور شمس به پیش تاخت و ضامن بقای خون شهیدان بود.....فرزندانم، به سوی جبهه‌ها هجوم برید تا ضربات پی در پی شما توان و امان او را بگیرد، که ان شاء الله پیروز خواهید شد.
وی با اشاره به اینکه رژیم بعث هنوز به فاو و غیره حمله نکرده اما ایشان با این وسعت دید، خطر پیش رو را متذکر می‌شود، خاطرنشان کرد: تدابیر و عقلانیت حضرت امام(ره) به گونه‌ای بود که از بسیاری از موضوعات و مسائل روز تحلیل داشته و خط آینده ی دشمن را بخوبی رصد می‌کردند و نسبت به آن اخطار می‌دادند.
این پیشکسوت دفاع مقدس یادآور شد: از این سخن حضرت امام خمینی(ره) دیری نگذشت که رژیم بعث عراق در 28 فرودین ماه همان سال-یعنی حدود 17 روز بعد- در عملیاتی غافلگیرانه به فاو حمله کرده و آن را می‌گیرد. همین موضوع آغازگر عملیات‌های پی در پی رژیم بعث شد که مجدداً سرزمین‌هایی از کشورمان را تصاحب می‌کند.
* مصلحت مردم، یکی از دلایل پذیرش قطعنامه بود
فراهانی با بیان اینکه همین تحرک جدید عراق باعث پذیرش قطعنامه 598 از سوی امام خمینی(ره) شد، یادآور شد: در پذیرش قطعنامه هم ما شاهد اوج عقلانیت امام در قبول آن هستیم، هرچند که ناگوار باشد و امام نوشیدن آنرا به جام زهر تعبیر کنند، اما این قبول قطعنامه 598 در ابعاد گوناگون قابل تحلیل و تامل است چرا که شاید یکی از دلایل پذیرش قطعنامه از سوی امام همانا مصلحت مردم باشد.
وی مصلحت مردم را یکی از دلایل پذیرش قطعنامه عنوان کرد و افزود: در نگرش امام نجات مردم از هر نکته‌ای مهم‌تر بود؛ برای همین امام خمینی(ره) تن به پذیرش قطعنامه دادند و فرمودند که اگر آبرویی داشتم با خدا معامله کردم.
این نویسنده و پژوهشگر دفاع مقدس تصریح کرد: برخی از فرماندهان گمان کردند که پذیرش صلح از سوی حضرت امام(ره) تاکتیک جنگی بوده که ایشان در این باره می‌فرمایند این صحبت من از روی تاکتیک نیست.
فراهانی این کار حضرت امام خمینی(ره) را همان شیوه اهل بیت (علیهم السلام) خواند و گفت: مأمون افراد مسلحی را در پشت پرده نگه داشته بود که در صورت مقاومت امام رضا(ع) در نوشیدن انگور آغشته شده به زهر، کار امام (ع) را تمام کنند؛ برای همین شاید امام رضا(ع) بر اساس مصلحت مردم آن زهر را نوشیدند که شیعیان به دفاع از امام خود دست به قیام نزنند و توسط حکومت قلع و قمع نشوند.
وی تاکید کرد: حضرت امام خمینی(ره) نیز همانند پیشوایان الهی تصمیم گرفتند تا جام زهر (پذیرش قطعنامه 598) را بنوشند که مبادا به مردم آسیب بیشتری برسد به همین دلیل می‌گوییم که تمامی اقدامات ایشان بر اساس عقلانیت بود.
* همراه کردن مردم با دفاع مقدس یکی دیگر از عقلانیت‌های امام خمینی(ره) است
فراهانی با اشاره به اینکه حضرت امام(ره) به شورایی عمل کردن بسیار معتقد بودند، تصریح کرد: حضرت امام هیچ مسیری را برای ادامه یا ختم آن نمی‌بستند. یعنی هم مسیر گفتگو از دریچه‌های سیاسی را باز نگه می‌داشتند و هم میدان جنگی فرماندهان را با تدبیر و عقلانیت دنبال می‌کردند.
وی یکی دیگر از عقلانیت‌های مثال زدنی حضرت امام را همراه کردن مردم در دفاع مقدس عنوان کرد و افزود: اگر مردم با رزمندگان جبهبه حق علیه باطل همراه نبودند قطعاً شکل جنگ تغییر می‌کرد اما حضرت امام(ره) با این کار هم شیوه جدیدی را در دفاع تثبیت کردند و نقش مردم را در نطام نشان دادند و هم به درستی مردم سالاری دینی را اثبات کردند.
برخی از تحلیلگران مسائل سیاسی و نظامی با ۲ نگاه متفاوت به تبیین چرایی صدور قطعنامه ۵۹۸ پرداخته‌اند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، نگاه تحلیلگران و کارشناسان مسائل سیاسی و نظامی به قطعنامه 598 را می‌توان به دو نگاه مثبت و منفی تقسیم کرد:
الف.نگاه مثبت
تحلیلگران مسائل سیاسی و نظامی که به قطعنامه ی 598 نگاه مثبت داشته و آن را از نظر شکلی و ماهوی برخاسته از اعتقاد شورای امنیت دانسته‌اند، اهم اظهاراتشان عبارتند از:
1. قطعنامه‌ی 598 تحت عنوان «منازعه بین ایران و عراق» صادر شده است و بر خلاف قطعنامه‌های قبلی اعلان «وضعیت بین ایران و عراق» نیست؛
2. قطعنامه‌ی 598 مفصل‌ترین قطعنامه، و از نظر حجم و عبارت دقیق‌ترین آن‌هاست؛
3. قطعنامه‌ی فوق برخاسته از اعتقاد شورای امنیت و نگرانی عمیق آن از ادامه‌ی جنگ بین ایران و عراق است؛
4. قطعنامه‌ی 598 توصیه‌نامه نیست، بلکه حالت آمرانه بودن آن غالب و قوی است؛
5. قطعنامه ی 598 به اتفاق آرا صادر شده است؛
6. قطعنامه‌ی 598 راه حل جامع بین‌المللی برای برقراری صلح عادلانه و شرافتمندانه در منازعه ایران و عراق است.
مطالبی از این قبیل از سوی تحلیلگران و رسانه‌های جهانی و بعضاً هم هدفدار، به منظور ایجاد جنگ روانی و تبلیغاتی علیه ایران ارائه می‌شد؛ خصوصاً در اوایل صدور قطعنامه با شدت و حدت بیش تری آن را دنبال می کردند.
ب.نگاه منفی
اهم اظهارات تحلیلگرانی که به قطعنامه نگاه منفی دارند، عبارتند از:
1. اگر قطعنامه‌ی 598 از اعتقاد اعضای شورای امنیت برخاسته است، چرا این اعتقاد در سال‌های اولیه تجاوز که افکار جهانی در انتظار تصمیم جدی شورای امنیت بود، برنخاست؟
2. اگر قطعنامه ی 598 ناشی از نگرانی عمیق شورای امنیت از ادامه ی جنگ ایران و عراق است، چرا موقعی که رژیم عراق از زمین و هوا و دریا به خاک کشور ما حمله می‌کرد و زنان و کودکان بی دفاع مناطق مرزی ما را به خاک و خون می‌کشید، این نگرانی عمیق به وجود نیامد؟ چرا زمانی که رژیم عراق مناطق مسکونی ما را هدف موشک قرار می‌داد و بمب‌های اهدایی اربابان خود را بر سر مردم کوچه و بازار دانش‌آموزان بی گناه در مدارس و بیماران در بیمارستان‌ها می‌ریخت، نگرانی اعضای شورای امنیت عمیق نشد؟ و چرا هنگامی که رزمندگان اسلام در خاک دشمن با عملیات پی در پی خود درصدد تنبیه متجاوز برآمدند، نگرانی شورا عمیق گردید؟!
3. اگر قطعنامه‌ی 598 پیام‌آور صلح عادلانه و شرافتمندانه بود، چرا امام راحل (ره) پذیرش آن را به منزله جام زهر دانستند؟ اگر صلح عادلانه است، چرا زهر است؟ آیا تحلیلگران خوش‌بین متوجه این تناقض شده‌اند؟
گروهی هم هدف شورای امنیت را در صدور قطعنامه ی 598 در موارد زیر خلاصه می‌کنند:
الف. اعاده‌ی حیثیت سازمان ملل متحد در درجه اول به عنوان نهاد حافظ صلح بین المللی؛ زیرا شورای امنیت با صدور قطعنامه های بی حاصل، عدم توانایی خود را را در اذهان جهانی تقویت می‌کرد، لذا نخست به منظور نمایش قدرت و نشان دادن توانایی و صلاحیت خود در حل مناقشات بین المللی، حاضر شد تسلیم خواست به حق جمهوری اسلامی ایران شود و امتیاز شناسایی آغازگر جنگ را به او بدهد؛
ب. جلوگیری از سقوط صدام؛ حامیان بین‌المللی صدام به خوبی دریافتند که ایران با تصمیمات تهاجمی خود در جنگ، ممکن است رژیم صدام را به سقوط بکشاند، لذا به این نتیجه رسیدند که ایجاد حرکت سیاسی تازه در منطقه ضروری است، تا نقش عملیات رزمندگان ایران را در ایجاد تحولات سیاسی منطقه بی‌اثر کند؛
ج. تقویت روحیه‌ی حامیان رژیم عراق به منظور جلب حمایت بیش‌تر آن ها از صدام و تشدید روند کمک های تسلیحاتی و سیاسی آنها و حفظ وجهه ی منطقه ای جنگ ایران و عراق؛
د. سلب دفاع مشروع از ایران؛ شورای امنیت بر اساس بند 6 قطعنامه ی 598، اصل دفاع مشروع را از جمهوری اسلامی ایران سلب کرد، زیرا بر اساس ماده ی 51 منشور سازمان ملل، کشور مورد تجاوز حق دفاع مشروع از خود را دارد، تا زمانی که شورای امنیت تدابیر لازم اجرایی را اتخاذ کند.
.jpeg)
.jpeg)
.jpeg)
.jpeg)
.jpeg)
.jpeg)
.jpeg)
.jpeg)
.jpeg)
.jpeg)
.jpeg)
.jpeg)
.jpeg)
.jpeg)
.jpeg)
.jpeg)
.jpeg)
.jpeg)
.jpeg)
.jpeg)
.jpeg)
.jpeg)
.jpeg)
.jpeg)
.jpeg)
